Verhandeling Over Chromatische Harmonie
Giới thiệu về sách điện tử này
Van Pythagoras, die twaalf noten wilde bereiken door zeven reeksen van elk zeven noten te combineren, tot de monnik Guido van Arezzo die op het idee kwam om muziek met inkt op te nemen zodat zijn melodieën niet zouden degenereren wanneer hij van het ene klooster naar het andere ging. Hij bedacht de notenleer die onderworpen was aan de obsessie om te vermijden een vermeende vervloekte tritonus te spelen die Satan zou aanroepen en de goede christen naar de meest verschrikkelijke hellen zou slepen. Deze gebeurtenis maakte paus Johannes XIX enthousiast, die de universele aanhouding van hem goedkeurde. Een andere monnik mocht niet ontbreken, Miguel García alias "Padre Basilio" die aan het einde van de 18e eeuw zoveel snaren op de gitaar zette dat hij met het probleem kwam te zitten dat hij niet genoeg vingers had om drie noten met zes snaren te spelen met slechts vier vingers, dus wijdde hij zich aan het organiseren van geforceerde houdingen, zodat het nieuwe instrument niet al te slecht zou klinken. De meeste muzikanten lijken zich niet bewust te zijn van het feit dat we in de 21e eeuw leven, dat we tot twaalf kunnen tellen, dat we apparaten hebben om muziek op te nemen die beter zijn dan Chinese inkt, en dat we vijf vingers aan onze rechterhand hebben om te selecteren welke snaren om te spelen en niet om te spelen. alleen een misvormde stomp om ze te scheuren. We weten dat geluid wordt geproduceerd in het auditieve bewustzijn. We weten ook hoe we horen op basis van onze anatomie en we hebben neurowetenschappelijk onderzoek gedaan waarmee we harmonie hebben gedefinieerd op basis van subjectieve relatieve dissonanten en zelfs dat het belangrijkste, ritme, is wat muziek trekt. Muziek verschilt van lawaai in zijn eenvoud, en als er iets is dat een gezond brein meer haat dan complexe geluiden, dan zijn het de praktische toepassingen van irrationele theorieën die geen ruimte laten voor logica. Na meer dan veertig jaar te hebben besteed aan het proberen te begrijpen van het onbegrijpelijke, is de tijd gekomen om een muziektheorie te ontwikkelen die het simpele op een eenvoudige manier uitlegt. Zo eenvoudig dat het deze prachtige kunst toegankelijk maakt voor iedereen die wat tijd heeft en zin heeft om plezier te hebben.
Giới thiệu tác giả
Tomás Morales y Durán is een Spaans-Mexicaanse auteur, vertaler en onderzoeker geboren in Cáceres, Spanje, in 1961 maar die zijn werk heeft ontwikkeld in Puerto Vallarta, Mexico. Hij is een veelzijdige polymath wiens enorme activiteit bijna de capaciteit van een enkele persoon overweldigt. De Boeddha was op zoek naar het einde van lijden en de auteur, de deur naar wijsheid, en uiteindelijk waren beiden hetzelfde. Met een encyclopedische opleiding en een liefhebber van kunst, werd hij een polymath die verschillende takken van conventionele kennis beheerste. Leer intuïtie te gebruiken tijdens je tijd op de School of Naval Engineers, wat je later zal helpen om zonder veel moeite technische, master- en postdoctorale graden te behalen. Dit helpt hem om een globaal begrip te krijgen van de structuren van kennis zelf en de patronen waarin deze zich ontvouwt, wat erg nuttig is voor hem professioneel.
Dit soort kennis is echter beperkt tot de sfeer van de taal, dat wil zeggen dat het niet kan doordringen in wat geen naam heeft en anderzijds niet in staat is om de waarom- en waarvoor-vragen te beantwoorden. Dit is het einde van het pad van conventionele kennis en daarna betreedt men de terreinen van de filosofie, die louter speculatief zijn.
Om verder te gaan, moeten de beperkingen die de hersenen aan de menselijke geest opleggen, worden doorbroken. Omdat het probleem de hersenen zijn. Met taalgebieden die op hol slaan, een limbisch systeem dat het hele brein chemisch bestuurt op basis van primitieve algoritmen die we delen met amfibieën en reptielen, en zintuigen die niet in staat zijn om op afstand een glimp van de werkelijkheid op te vangen, zijn de hersenen niet het hulpmiddel, maar de belemmering. Zo plant hij de ontsnapping uit de sfeer van de taal door de hersenen te stoppen. Op deze manier wordt het bewustzijn bevrijd van deze gebondenheid en kan het andere sferen verkennen. Hij bereikt dit door een methode te ontwikkelen die de zuurstoftoevoer naar de hersenen afsnijdt terwijl deze voorheen beschermd werden door hun eigen neurotransmitters. Het perspectief van de werkelijkheid, voorbij de beperkingen van de hersenen, zal chronologisch worden gedocumenteerd in zijn werk The Treatise on Wisdom, dat bestaat uit twaalf delen en 680 secties die de visie van de werkelijkheid completeren vanuit Wijsheid, anders ontoegankelijk. Wijsheid die de gecoördineerde set is van rationeel denken, kalmte en intuïtie, gnosis, paranormale vermogens en episteme. Op deze reis zal de auteur ontdekken dat de paden die hij bewandelt al millennia eerder door Gotama zelf zijn bewandeld. De Boeddha was op zoek naar het einde van lijden en de auteur, de deur van wijsheid, en uiteindelijk waren beiden hetzelfde. En aangezien de kennis praktisch moet zijn en als oefening componeert hij Music in All Color, dat wil zeggen muziek zoals die vanuit andere sferen wordt begrepen, volkomen gnostisch, logisch en eenvoudig.En aan humor zal het niet ontbreken. Banderillas is een werk met satirische en bijtende humor dat niet geschikt is voor de beledigden, in de vorm van korte slogans met dubbele en driedubbele betekenissen en een tegenmotto dat het net afmaakte. Het is ook niet voor bangeriken. De auteur is erin geslaagd de rozetsteen van het boeddhisme te ontcijferen: de Pāli-codificatie met behulp van de vier originele Nikāya's. Pāli is een kunstmatige taal die exclusief is gemaakt om het Woord van de Boeddha te bevatten, en zoals alle formele taal heeft elk concept een term en elke term een concept. Dit werd op deze manier gedaan zodat de leer bevroren zou blijven in de tijd en beschermd zou worden tegen de taalkundige evolutie van natuurlijke talen. Formele talen worden niet vertaald, ze worden gedecodeerd. En dit zou kunnen worden gedaan met behulp van de ingewikkelde redundante structuur die deze Nikāya's op meer dan 6000 pagina's presenteren. Op deze manier is het mogelijk geweest om een momentopname te maken van het Woord van de Boeddha in de taal van vandaag, en het is de eerste keer sinds millennia dat het is geopenbaard. De vertaling in elf talen van dit gigantische werk zal het Woord van de Boeddha dichter bij een groot deel van de mensheid brengen. De auteur werkt momenteel aan de eerste geautoriseerde biografie van de Boeddha, verrassend op elke pagina.Een groot deel van het werk van Tomás Morales is vertaald in het Engels, Nederlands, Duits, Deens, Zweeds, Frans, Italiaans, Japans, Pools en Portugees.
