ลีโอน่าพูดอะไรไม่ออก ทั้งหมดที่เธอทำได้คือส่ายหน้า จู่ๆ น้ำตาก็ไหลพรากลงอาบแก้ม เมื่อเธอร้องไห้สะอึกสะอื้น
เสียงปืนดังลั่นขึ้นอีกรอบ ทั้งคู่ไม่สนใจเสียงปืน
“อย่า” เขาเอื้อมมือหาเธอด้วยสีหน้าเจ็บปวด ลีโอน่าจำได้ว่าเขาไม่ชอบเสมอเวลาที่เธอร้องไห้ เขาพร้อมจะต่อสู้ หรืออาจจะคุยกัน แต่เขาไม่เคยรับมือกับน้ำตาผู้หญิงได้เลย โดยเฉพาะอย่างยิ่งน้ำตาของเธอ ลีโอน่าเกลียดเขาขึ้นมาทันที “อย่ายุ่งกับฉัน”
“แต่ผม...”
“ไม่” ลีโอน่ายังร้องไห้ และรู้สึกว่าโทสะกรีดผ่านไปทั่วกาย เหมือนมีดอีกครั้ง มันขับไล่ความเจ็บปวดออกไป โทสะแบบเดียวกับที่เธอสร้างขึ้นมาครั้งแล้วครั้งเล่าเพื่อข่มความโศกเศร้า
เธอเคยโกรธที่เขาตาย โกรธที่เขาทิ้งเธอไป แต่ตอนนี้เธอโกรธที่รู้ว่าเขายังมีชีวิตอยู่
ส่วนเขา...เวลานี้เขากำลังยืนอยู่ตรงหน้าผู้หญิงที่เขาไม่เจอมาสองปีแล้ว ผู้หญิงที่เขาไม่เคยหยุดรัก และเตรียมพร้อมที่จะเผชิญกับโทสะของเธอ ซึ่งเป็นสิ่งที่เขาคาดไว้ และพระเจ้าเท่านั้นที่รู้ว่าเขาสมควรโดน
keyword: นิยาย, นิยายไทย,หนังสือไทย,ไทย,thai book, Thai novel, Thai ebook, hytexts, หนังสือ, JoyBookClub