Тестовите за недостаток на визија во боја на бие (а.к.а., слепило во боја) се засноваат на истражувачка работа првично спроведена во раните 90-ти на Универзитетот Корнел. Тие беа донесени преку Интернет во 2000 година.
Интернет-верзијата (https://www.biyee.net/color-science/color-vision-test/) се користи од милиони луѓе низ целиот свет. Исто така, таа се користи од страна на организациите за проверка на кандидатите за работа.
Тие се засноваат на истите принципи како и плочите на Ишихара што ги користат оптитометрите, но користат тест плочи кои се произведуваат случајно и точно во време на извршување. Ова е различно од многу други тестови користејќи скенирани или статички слики кои можат да бидат грубо неточни.
Преваленцијата на недостаток на визија во боја е околу 5%. Повеќето од нив се предизвикани од исчезнати или дефекти на еден од трите конуси во мрежницата, одговорни за визија во боја. Ако недостасува еден конус, тоа се нарекува дихромација која има три вида што одговараат на трите конуси (протонопија, деутеранопија, тританопија до L-, M-, S-конус соодветно). Ако еден конус е неисправен, тој се нарекува аномална трихромација, исто така, со три типа што одговараат на трите конуси (протономалија, деутераномалија и тританомалија). Оваа апликација е наменета да ги идентификува овие недостатоци во видот на бојата.