Ξεκινώντας κάθε φορά από κάποιο συγκεκριμένο ερώτημα γονέα, τοποθετώντας το στο γενικό του πλαίσιο και προσφέροντας θεωρητικά και επιστημονικά κλειδιά, ο διάλογος τότε, το βιβλίο τώρα, προσπαθεί να δώσει απαντήσεις και να δημιουργήσει νέα ερωτήματα. Όλα αυτά μοιάζουν, και είναι, πολύ σοβαρά, αλλά, όπως θα διαπιστώσει ο αναγνώστης που θα αφεθεί στο κλίμα της κάθε «βραδιάς», οι αφηγήσεις, άλλοτε συγκινητικές, άλλοτε κωμικοτραγικές, βρίσκουν στο τέλος ανακούφιση χάρη στη σωκρατική μαιευτική ειρωνεία, εαυτού και αλλήλων, και λύση χάρη στην οργάνωσή τους από τον ψυχαναλυτικό λόγο.
Γιατί πώς αλλιώς μπορείς να αντιμετωπίσεις τα άγχη του θανάτου, της απώλειας προσφιλών ανθρώπων και τόπων, της ασθένειας, της αναπηρίας, που από πολύ νωρίς έρχονται και τυραννούν την παιδική ψυχή; Πώς να απαντήσεις σε όλα αυτά, όταν μάλιστα αφορούν όχι φανταστικές καταστάσεις αλλά αληθινές, καταστάσεις αγαπημένων προσώπων ή και του ίδιου του παιδιού; Και πώς να μιλήσεις με τα παιδιά για τη διαρκώς παρούσα βία, κρίση, τρομοκρατία;
Ο Αθανάσιος Αλεξανδρίδης είναι ψυχίατρος, παιδοψυχίατρος, διδάσκων ψυχαναλυτής της Γαλλικής Ψυχαναλυτικής Ένωσης (APF), της Ελληνικής Ψυχαναλυτικής Εταιρείας (ΕΨΕ) και της Διεθνούς Ψυχαναλυτικής Ένωσης (ΙΡΑ), διδάκτωρ της Ιατρικής και της Φιλοσοφικής (Ψυχ.). Από την «Εικόνα του σώματος των σχιζοφρενών» (1982) μέχρι σήμερα έχει δημοσιεύσει μεγάλο αριθμό εργασιών σε ελληνικά και διεθνή συνέδρια, περιοδικά, συλλογικά και ατομικά βιβλία. Κύριοι τομείς των ενδιαφερόντων του είναι η θεωρία της ψυχανάλυσης, οι ψυχώσεις, τα αρχαϊκά και τα συλλογικά τραύματα, η ψυχοσωματική, η ψυχογλωσσολογία και η αισθητική. Από το 1992, συστηματικά και παράλληλα με το ψυχαναλυτικό δημοσιοποιεί και το ποιητικό του έργο, εκθέτοντας τον εαυτό του και τον αναγνώστη στη διφωνία και στη διαφωνία των δύο λόγων.