Το 1900 στο Δημοτικό Θέατρο των Αθηνών παρουσιάστηκαν οι Νεφέλες του Αριστοφάνη σε έμμετρη απόδοση του Γεώργιου Σουρή. Πρόκειται για την πασίγνωστη αρχαία κωμωδία του Αριστοφάνη που πρωτοπαρουσιάστηκε στο κοινό στα Διονύσια το 423 π.Χ. και κατάφερε να αποσπάσει την τρίτη θέση. Πρωταγωνιστής της κωμωδίας ένας πολύπαθος πατέρας, ένας ηλικιωμένος Αθηναίος αγρότης, ο Στρεψιάδης, που μετά το γάμο του με μία Αθηναία αριστοκράτισσα, αποκτά ένα γιο, το Φειδιππίδη. Ο γιος του αναθρεμμένος ως αριστοκράτης, αναλώνεται σε μία ζωή γεμάτη σπατάλες, ξοδεύει χωρίς φειδώ σε αρματοδρομίες και παρόμοιες δραστηριότητες, οδηγώντας τον πατέρα του σε οικονομικό μαρασμό. Ο δύσμοιρος πατέρας δεν βρίσκει άλλη λύση από τον μεγάλο φιλόσοφο της εποχής, τον Σωκράτη. Στη σχολή του πιστεύει ότι ο Φειδιππίδης θα διδαχτεί για το δίκαιο αλλά και τον άδικο λόγο, έτσι ώστε στις δίκες με τους δανειστές του, να γλιτώνει από τα χρέη του… Ο Φειδιππίδης όμως έχει αντίθετη άποψη και έτσι στα θρανία κάθεται αντ’ αυτού ο γερο-Στρεψιάδης… Ασύλληπτη σάτιρα του φιλοσοφικού ρεύματος των σοφιστών της αρχαίας Αθήνας, του υποτιθέμενου προοδευτικού εκπαιδευτικού χαρακτήρα του. Στο στόχαστρο ο Σωκράτης, αν και ποτέ δεν δίδαξε εκείνος τη σοφιστική. Και το όνομα Νεφέλες ταιριαστό για τις νεφελώδεις πράγματι ιδέες των σοφιστών...