Acerca de este libro electrónico
bir uygulama olan balık yetiştiriciliğinin geçmişi, M.Ö. 2500'lü yıllara dayanır. Avrupa'da göletlerde yetiştirilen balıklar Ortaçağ boyunca bir gıda kaynağı olmuştur. Bugün kültür balıkçılığı, küresel balık tedariki açısından önemli bir rol oynamaktadır.
Toplumlar bugün mali ve ekonomik krizle, iklim değişiklikleriyle ve tükenebilir doğal kaynaklara sahip ve giderek artan bir nüfusun gıda ve beslenme ihtiyaçlarındaki artışla uğraşmaktadır. Önümüzdeki
yıllarda dünya nüfusunun ve yaşam standartlarının artmasıyla balığa olan talep de artacaktır. Balık avlama alanlarının çoğunun şu anda tam kapasiteyle kullanıldığı düşünüldüğünde, bu yeni talebin kültür balıkçılığından karşılanması gerekecektir. FAO tarafından açıklanan tahmini rakamlara göre, insanların tükettiği balıkların % 50'den fazlası kültür balıkçılığı sektöründen elde edilmektedir.
Kültür balıkçılığı, protein üretimi açısından en etkin yöntemlerden biridir. Genel olarak, balıklar besi hayvanlarına göre yedikleri yemin daha büyük bir kısmını vücut kitlesine çevirmeleri nedeniyle yemden
daha iyi yararlanark daha karlı yetiştirilmektedir. Somon, tavuktan sonra yediği yemi vücut kitlesine ve proteine en fazla çevirebilen, yemden en iyi faydalanan balık türüdür.
Kültür balıkçılığı, su organizmalarının kontrollü olarak yetiştirilmesi ve hasat edilmesidir. En fazla yetiştirilen türler balık ve deniz kabukluları olmakla beraber, deniz yosunu, mikroalg, kurbağa, kaplumbağa, timsah ve nesli tükenmek üzere olan türler gibi diğer suda yaşayan organizmalar da yetiştirilmektedir.
Kültür balıkçılığı ile tarım arasında benzerlikler olmakla birlikte, bazı önemli farklılıklar da bulunmaktadır. Tarım gibi kültür balıkçılığı da doğal balık stokları azalmakta olan, ancak giderek artan Dünya nüfusunun yiyecek ihtiyaçlarını karşılamak için gereklidir. Hem kültür balıkçılığı, hem tarım bir tür çiftçiliktir. Ancak, kültür balıkçılığı suda yapılan bir çiftçilik türü olduğundan, farklı bilgi, beceri ve teknoloji setleri gerektirmektedir.
