Про цю електронну книгу
Jimar: 137
Payîz 2016
***
Hetanî salek û nîv berê jî li Tirkiyê Pêvajoya Çareseriyê hebû. Lêbelê wekî ku em dizanin, ji tîrmeha 2015an pê ve dawî li vê pêvajoyê hatiye û li Kurdistanê careke din şer dest pê kiriye. Heta salek û nîv berê tu kesî îhtîmal nedida ku careke din wê jiyan bi vî rengî li me heram bibe û ev kambaxî bêne serê me. Hêviyeke mezin bi her kesî re çêbûbû; wê hizûr û aramî bihata warên me, pirsgirêkên heyî çareser bibana, ev şîdeta ku bi salan e em dorpêç kiriye ji ser me rabaya…
Lê rewş qet wiha nebû. Şîdeta vê carê ji yên berê zêdetir bi ser me de hat. Di ser de jî vê carê şer di nava bajaran de, li kolanên bajarên me yên qedîm bi mehan dewam kir. Di encamê de bi hezaran însan mirin, ew bajarên me yên qedîm hilweşiyan, li gelek cihan tiştek li piya nema, xanî û avahiyên me bi temamî bi erdê re bûne yek.
Tarîx û însaniyet helbet wê musebibên van felaketan qeyd bike.
Heta niha hukûmetên berê tenê bi çavê ewlehiyê li meseleya Kurdan mêze kiribû.
Ferqa hukûmeta AKPê ev bû ku; ji bilî ewlehiyê behsa gelek aliyên din yên vê meseleyê jî dikir. Gelek caran hêvî dida milletê me û digot, em xetayên yên berî xwe nakin. Bi rastî jî di wê demê de pêvajoya çareseriyê da destpêkirin, heyet amade kirin û li Tirkiyê gelek tişt jî cara yekem di dewra wê de çêbûn…
Lê paşê hin tişt qewimîn û pêvajo serûbin bû…
Ew atmosfera berê çû, em bi rewşeke din re rûbirû hatin. Rayedarên ku behsa maf û hiqûqê Kurdan dikirin bi carkî ve wekî ku xwedêgiravî li Tirkiyê her meseleya Kurdan çareser bûye, maf û hiqûqê Kurdan înkar kirin, gotin meseleyeke wiha li Tirkiyê nemaye…
Bi ser de, van demên dawîn gelek Tv, rojname, kovar û komele girtin û dengê muxalefetê birrîn. Niha jî mebûs û şaredarên ku bi rayên xelkê hatine hilbijartin yeko yeko diavêjin hebsê…
Hukûmeta ku îro tenê bi çavê ewlehiyê li meseleya Kurdan binêre, tu ferqa wê ji yên berê namîne.
Ev tiştên îro diqewimin îqtidarên beriya wan jî zaten têra xwe kiribûn. Di şerên wan salan de jî bi hezaran însan hatibûn kuştin. Di salên nodî de mebûsên Kurd girtibûn, ew mebûs bi salan di hundir de mabûn; lêbelê ew kesana careke din ji aliyê milet ve hatin bijartin û vegeriyan meclisê.
Dewlet, divê li gor qanûn û hiqûqê hereket bike û divê rêzê li nijad û baweriyên cuda bigire û heqên wan nas bike.
Di civakên heqnas û demokrat de tu carî civak yekdeng û yekreng nabe.
Eger ev kirinana bibana çare, niha meseleya Kurdan zûde çareser bûbû...
Süleyman Çevik
