اختلال پرخوری یک اختلال خوردن است که با دوره های پرخوری مشخص می شود اما بدون رفتار پاکسازی ناسالم مانند استفراغ. این شایع ترین اختلال خوردن در بزرگسالان است و
همه کسانی که غذا می خورند به اختلال پرخوری مبتلا نیستند. اختلال پرخوری مستلزم اثرات منفی جسمی، روانی یا اجتماعی مانند:
ناراحتی مشخص در مورد پرخوری
از دست دادن ذهنی کنترل بر مقدار یا آنچه خورده می شود
احساس شرم، گناه، و انزجار به دنبال پرخوری
خوردن به تنهایی یا مخفیانه به دلیل خجالت
اختلال پرخوری می تواند طیف گسترده ای از پیامدهای روحی و جسمی مانند چاقی و افسردگی داشته باشد. با این حال، می توان آن را به طور موثر از طریق روان درمانی، دارو، جراحی و مداخلات سبک زندگی درمان کرد.
سلب مسئولیت: این تست یک تست تشخیصی نیست. تشخیص فقط می تواند توسط یک متخصص مراقبت های بهداشتی واجد شرایط ارائه شود. اگر در مورد سلامت روان خود نگران هستید، لطفاً با یک پزشک یا متخصص بهداشت روان مشورت کنید.
Celio، A. A.، Wilfley، D. E.، Crow، S. J.، Mitchell، J.، و Walsh، B. T. (2004). مقایسه مقیاس پرخوری، پرسشنامه اصلاح شده الگوهای تغذیه و وزن، و پرسشنامه معاینه اختلال خوردن با دستورالعمل ها با آزمون اختلال خوردن در ارزیابی اختلال پرخوری و علائم آن. مجله بین المللی اختلالات خوردن، 36 (4)، 434-444.
تاریخ بهروزرسانی
۱۱ فروردین ۱۴۰۲